زمینه و هدف: بافت چربی قهوه ای (BAT) نوعی بافت چربی است که انرژی را به گرما تبدیل می کند و در تنظیم وزن بدن نقش دارد. پروتئین های UCP-1 و PGC-1α نقش مهمی در تبدیل بافت چربی سفید (WAT) به BAT دارند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرین هوازی در زمان های مختلف روز بر بیان این دو ژن در بافت چربی موش های دیابتی بود.
مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی، 30 موش نر بالغ نژاد NMRI با سن هشت تا ده هفته و میانگین وزن 2/3 ± 26 گرم به به طور تصادفی به شش گروه (هر گروه پنج سر) تقسیم شدند: دو گروه کنترل سالم (فاز روشنایی و تاریکی)، دو گروه کنترل دیابتی (فاز روشنایی و تاریکی)، و دو گروه دیابتی تحت مداخله تمرین (فاز روشنایی و تاریکی). گروه دیابتی تحت رژیم غذایی پرچرب و تزریق استرپتوزوسین قرار گرفتند. تمرین هوازی به مدت هشت هفته، با شدت متوسط (50 تا 60 درصد حداکثر سرعت دویدن) اجرا شد. در پایان دوره، بیان ژن های UCP-1 و PGC-1α در بافت چربی با روش PCR real-time اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار GraphPad Prism 10 و با روش ANOVA با سطح معنی داری 0/05 درصد ارزیابی شدند.
یافته ها: سطح بیان ژن های UCP-1 و PGC-1α در موش های دیابتی به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. تمرین هوازی باعث افزایش بیان PGC-1α به ویژه در گروه تمرین در فاز تاریکی شد (P<0/05)، اما بر بیان UCP-1 تأثیر معنی داری نداشت (P>0/05).
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که انجام تمرینات هوازی در فاز تاریکی، به طور معنی داری بیان ژن PGC-1α را در موش های دیابتی افزایش می دهد. این افزایش بیان ژن، پتانسیل بهبود وضعیت متابولیسم در این مدل حیوانی را نشان می دهد.